Rafael Chirbes: De val van Madrid

Roman in de Spaanse Bibliotheek
2003

Origineel: La caída de Madrid
Uit het Spaans vertaald door Eugenie Schoolderman
Omslagontwerp: Erik Cox

301 pagina’s, gebonden
ISBN 9789074622431
NUR 302
In prijs verlaagd: euro 14,00

Lees de eerste pagina's (PDF)

Niet meer bij de boekhandel.
Dit boek kan direct bij de uitgeverij worden besteld met dit formulier.

19 november 1975. De dag waarop heel Spanje wacht op de dood van dictator Francisco Franco, die al een tijdlang op sterven ligt. Het is ook de dag waarop José Ricart, een ondernemer die tijdens het bewind van de Caudillo zijn fortuin heeft gemaakt, zijn 75ste verjaardag viert. En de dag waarop zijn schoondochter alles gereedmaakt voor een feestje met familie en vrienden. Maar ook de dag waarop de militante arbeider Enrique in de Madrileense kerkers belandt, terwijl zijn kameraad Lucio nog op de vlucht is voor de politie.

In deze roman, die gelezen kan worden als een vervolg op De lange mars, schetst Rafael Chirbes een aantal persoonlijke geschiedenissen die samenvloeien tot een groots geheel, een indrukwekkend fresco van Madrid in een roerige periode.

Kijk op de auteurspagina van Rafael Chirbes voor de andere titels in zijn oeuvre.

Recensies

De val van Madrid werd door Ilse Logie besproken in Trouw van 5 april 2003: 'Chirbes is een uitmuntend observator die over een groot inlevingsvermogen beschikt. (...) Hij biedt zijn lezer een aantal portretten van mensen die allerlei uiteenlopende relaties met elkaar aangaan. Naarmate zijn romans vorderen, blijken deze persoonlijke lotgevallen stevig verknoopt met collectieve gebeurtenissen. Bindmiddel tussen deze individuele geschiedenissen is de figuur van de vertelIer, nu eens laconiek, dan weer vol begrip voor zijn personages, maar nooit onverschlllig. Elke titel vormt een rijk geschakeerd mozaïek van de Spaanse maatschappij in een bepaald tijdsgewricht.'

Schrijver Antonio Muñoz Molina betoonde zich in dagblad El País zeer enthousiast over De lange mars: ‘Deze roman neemt bezit van me, slokt me op, ik zink erin weg, in deze maalstroom van tijd, en ik wil meer weten en lees nog een hoofdstuk, en dan merk ik dat het vier uur ’s ochtends is en dat ik aan het slot ben, dat in De lange mars net zo indrukwekkend is als het begin.’